Inge Dehue

Ondanks dat je alleen werkt heb je toch een teamgevoel.

"Een gemeenschappelijke kennis van Hannelore en mij vertelde me over Zorg Groep Beek en de vacature die ze op dat moment hadden als verzorgende in de wijk. Dat vond ik in het begin wel even spannend aangezien ik intramurale zorg was gewend. Toch heb ik gesolliciteerd. Ik heb Hannelore gebeld en kon snel op gesprek. Dit was een heel fijn gesprek dat werd afgesloten met de vraag: ‘’Wanneer kan je beginnen?”. 

In tegenstelling tot wat anderen denken...

“De switch naar de wijk was in het begin even wennen maar ik zou niets anders meer willen. Binnen het verzorgingshuis had ik weinig tijd voor de cliënten, veel randzaken namen de overhand. Nu kan ik het werk doen wat ik zo leuk vind en zoveel voldoening uit haal: de zorg voor de cliënt. Die zorg is trouwens heel afwisselend in tegenstelling tot wat velen denken. Op een ochtend bijvoorbeeld heb ik gemiddeld ongeveer 13 cliënten. Al met al reis ik ongeveer 60 km per dag in de regio Beek/Stein/Elsloo. Hier help ik cliënten met douchen, medicijnen innemen, spuiten, wondverzorging, stomaverzorging, katheters, het opwarmen van maaltijden en nog veel meer. Veel cliënten zijn 60+, maar ik heb cliënten gehad van 25 tot en met 90+.”

Ondanks dat je alleen werkt heb je toch een teamgevoel

“We hebben een hele platte organisatie met korte lijnen. In deze functie ben je heel zelfstandig aan het werk maar een telefoontje naar een collega is zo gemaakt. Ondanks je alleen werkt heb je toch een teamgevoel. We werken daarnaast nauw samen met andere disciplines zoals artsen en therapeuten, hierin hebben we een aantal vaste samenwerkingspartners. Als een cliënt bijvoorbeeld een ergotherapeut nodig heeft, kunnen wij iemand aanbevelen. De ergotherapeut adviseert bepaalde hulpmiddelen, wij helpen de cliënt deze te leren gebruiken.

Ik werk veelal met vaste cliënten, dit is voor iedereen het meest prettig. Bij sommige cliënten kom ik al jaren, ze zien je echt als een deel van de familie. Vooral in tijden zoals Corona merk je dat je vaak één van de weinige aanspreekpunten bent voor de client. Een praatje maken of een kop koffie samen drinken is minstens zo belangrijk als de zorg. Als mensen niet lekker in hun vel zitten probeer ik hen altijd op te vrolijken of een grapje te maken. Zodra ik vertrek merk ik dat ze zich weer wat beter voelen, en dat geeft mij weer een goed gevoel.”