phone+31(0)46 - 26 00 113
mailinfo@zorggroep-beek.nl

Beau Jonkhout

Veel mensen denken dat een wijkverpleegkundige alleen maar aan het bed staat, maar het vele regelen en organiseren van de zorg maakt het leuk en veelzijdig.

Veelzijdig

Deze baan is erg veelzijdig en daarom leer je er veel van. Ik rijd ook routes, waardoor ik niet alleen op de achtergrond aanwezig ben of alleen administratief werk doe. Ik kom bij mensen thuis en dat biedt mij veel inzicht. Ik neem zelf contact op met de contactpersonen, vaak de kinderen van cliënten of de huisarts om acties te bepalen. Regelmatig heb ik werkoverleg met collega’s. We praten dan over alles wat er speelt bij cliënten en samen lossen we problemen op.

Ook ben ik bezig met het organiseren van scholing voor collega’s en het implementeren van nieuwe wetgevingen. Zo is er sinds januari een nieuwe wet, waardoor er regels veranderen. Samen met een paar collega’s kijk ik hoe dit binnen de organisatie past en maken we het werkbaar voor ons allemaal. Kortom: er is eigenlijk zoveel waarmee je je kunt bezighouden… Veel mensen denken dat een wijkverpleegkundige aan het bed staat, maar het vele regelen en organiseren van de zorg maakt het leuk en veelzijdig.”

“Veel mensen denken dat een wijkverpleegkundige aan het bed staat, maar het vele regelen en organiseren van de zorg maakt het leuk en veelzijdig.”

“Ik heb best wel wat vrijheid. Als ik geen overleg heb gepland op kantoor werk ik thuis. Daar ben ik dan mensen aan het bellen en dingen aan het regelen. Het belangrijkste is dat alles afkomt en goed wordt geregeld. Tussendoor kan ik lekker lunchen en dan ga ik weer verder.”

De theorie en de praktijk

“Tijdens de studie leer je wel de handelingen; de simpele dingen zoals wassen en een injectie geven, maar je leert het pas echt als je aan het werken bent. In een simulatie heb je niet te maken met echte mensen met gevoelens en pijnen. In de praktijk merk je pas waar je op moet letten of hoe je dat moet doen. Je leert ook niet over de normen en waarden van de mensen thuis. Soms is dat wel een uitdaging. Je hebt huishoudens die verschillen qua normen en waarden van hoe jij het gewend bent. Je moet goed kunnen aanvoelen hoe deze cliënten geholpen willen worden.

Toen ik op de middelbare school zat had ik veel verschillende interesses. Ik ben begonnen met deze opleiding vanwege de vele opties en dat is een goede zet gebleken. De wetenschap dat je bij mensen een veilige plek kunt bieden, zodat ze thuis kunnen blijven wonen geeft veel voldoening. Dat zie je ook terug in de dankbaarheid van de mensen. Al kom je iedere dag bij de mensen; altijd krijg je een dankjewel.”

Korte lijnen

“Wij zijn met ongeveer 18 mensen in de wijk, 2 hulpkrachten en een stagiaire. Hannelore is onze sparringpartner. Ze regelt veel, pakt aanvragen op en verspreidt die dan onder ons. Wij verzorgen vervolgens de zorgindicaties. Er zijn niet allerlei tussenmanagers waar je verantwoording aan af moet leggen. Wij kennen onze cliënten en pakken veel zelf op als we iets moeten regelen. Dit zorgt ervoor dat je veel verantwoordelijkheden en mogelijkheden krijgt. Ik werk hier nu een half jaar en ik verwacht van mezelf dat ik al alles weet, maar dat hoeft helemaal niet en daar wijzen ze me vaker op. Als ik ergens tegen aan loop kan ik bij mijn collega’s terecht voor hulp.”

Eenzaamheid

“Eenzaamheid is echt een groot probleem. Mensen vinden het fijn als we samen even aan de keukentafel kunnen zitten. Met de kerst is de zorg heel anders. Er zijn mensen die het druk hebben, maar er zijn ook mensen die de hele kerst alleen zitten. Met die mensen wil je dan een praatje maken, zodat er toch even visite is geweest.

Als ik dit vergelijk met andere organisaties is hier meer tijd voor de cliënt. Als je er iets langer bent geweest is het niet erg. Je krijgt bijvoorbeeld niet zoveel minuten voor het aantrekken van steunkousen. Het zorgen wordt niet alleen gezien als het douchen of geven van medicatie; het gehele plaatje is belangrijk. Zitten mensen er echt goed bij als je weggaat? Zijn ze hun ei kwijt? Het beroep wijkverpleegkundige is niet alleen maar werken. Het moet in je zitten om naar mensen te willen luisteren en echt iets voor ze te betekenen.”